Aankomst

Ik moest super vroeg op staan. Om 5:25 zou mijn vlucht gaan dus om 1:45 stonden we op en rond 2:15 vertrokken mijn ouders en ik richting schiphol. Het was erg fris en super stil daar. Gelijk liepen we naar de incheckbalie. Via een computer moest je, je gegevens invoeren en je bagage. Toen ik uiteindelijk mijn koffer weg wilde brengen, accepteerde hij hem niet. Mijn koffer was 3 kg te zwaar, wat dus zou betekenen dat ik €30 moest betalen. Dus ik ging met mijn koffer richting de servicebalie. Daar kreeg mijn koffer een label en werd weggevoerd. Ze zei niks over bijbetaling dus ik liep snel weg.

Daarna liepen mijn ouders en ik naar de douane. Dit was het punt dat mijn ouders niet verder mochten. Maar voor ik erheen liep, deed ik eerst alle spullen die gevoelig voor die detector zouden zijn, af. Na veel knuffels van mijn ouders en gedag liep ik dan uiteindelijk naar de douane. Ik kon gewoon doorlopen en deed aan het einde van de band weer alles aan. Ik liep door en zwaaide naar mijn ouders toen ik de hoek omging. Nu was het tijd om naar mijn gate te lopen. Maar voor ik daarheen liep, had ik zin in iets warms. Ik liep naar de Starbucks en kocht een Hot Chocolate With Caramel. Mmm! Heerlijk was dat en zeker op zo'n vroege ochtend.

Intussen was het al later dan ik had verwacht. Ik moest om 4:25 bij de gate zijn en het was al 4:15. Dus ik liep, met mijn Starbucksbeker, richting de gate wat toch nog wel een eindje lopen was. Daar checkten ze je boardingpass en kon je plaats nemen in de wachtruime. In de wachtruimte kon ik mijn vliegtuig zien en maakte gelijk een foto voor Mo, mijn zus. Niet lang daarna mochten we naar binnen.

In het vliegtuig had ik al snel mijn plaats gevonden. Ik zat redelijk vooraan en aan het gangpad. De 2 stoelen naast mij waren vrij. Er bleven maar mensen binnen komen, maar geen van allen kwam naast mij zitten. Uiteindelijk waren de laatste passagiers binnen en zat ik nog steeds alleen. Ik schoof dus naar het raam en maakte me het gemakelijk door languit te gaan liggen, zonder mijn schoenen op de stoelen te leggen.

Na een korte veiligheidsinfo gingen we taxiën. We reden zo lang, over 2 snelwegbruggen en een brug over het water. Uiteindelijk draaide het vliegtuig en ik zag dat we op de allerlaatste baan stonden. Het vliegtuig maakte vaart en daar gingen we, de lucht in.

Op de goede hoogte mocht je, je riem af doen en ook je telefoon gebruiken als hij maar op vliegmodus stond. Dit vond ik wel fijn want ik had geen batterijen voor mijn camera en nu kon ik foto's maken met mijn telefoon en spelletjes spelen.

De vlucht zelf duurde best wel lang, 4:30 uur. Na die lange tijd kwamen we met een flinke dreun op Spaanse bodem. Ook daar moesten we weer een eind taxiën. We stapten daarna uit in een transferbus. Die bracht ons naar het hoofdgebouw waar we onze koffers konden pakkken. Ik hoefde gelukkig niet lang te wachten op mijn koffer en reed daarna de hal uit. Buiten aangekomen zag ik mijn vriendin Mariëtte en de buurvrouw van AWF Theresa. Ik omhelse hen beiden en we gingen opweg naar de auto. Na een kleine 20 minuten kwamen we dan aan bij het Orange House, zoals ik hem graag noem. Ik had van Mariëtte gehoord dat ik weer in de grote kamer zou slapen. Dat was echt super want dan zit je onder de router en heb je perfect internet.

Na een korte rondleiding, na 2½ jaar iis er veel veranderd in het huis, gingen we opweg naar een bar voor een stevige lunch. Tosti's met stukjes kip en patatjes. Daarna gingen we nog even naar de plaatselijke supermarkt en kkocht ik drinken en toetjes. Toen moesten we weer terug naar boven lopen, iets wat ik nog steeds vervelend vind daar.
Weer in de kamer terug gekomen, maakte ik het mezelf makkelijk.
Ik keek een film online en voor ik het wist was het etenstijd. Ze hadden nog kip paella van gister maar het stonk verschrikkelijk dus Mariëtte en ik maakte ravioli. Na het avondeten ging ik nog even skypen met mijn ouders, maar voornsnamelijk mijn moeder, want mijn vader zat tv te kijken. Ze vertelde dat mijn cavia's te eten haden gekregen en dat het goed met ze ging. Een grote opluchting voor mij. Na het skypen kwam het andere Nederlandse meisje terug. We hadden de grote kamer voor ons 3en, wat wel erg makkelijk was. Ik was nog steeds erg moe, dus ik ging vroeg mijn bed in.