Vele bochten en grote hoogtes

Vandaag ging het dan gebeuren, de midweekreis samen met Jorrit. Voor diegene die het nog niet wisten (of onder een steen lagen) Jorrit is mijn vriend, nu 4 maanden lang. We hebben deze reis dan ook samen geboekt om te vieren dat we 4 maanden hebben (mijn persoonlijk record).

Na alle dieren gedag te hebben gezegd vertrok ik rond 10 uur uit mijn huis. Ik had Jorrit gezegd dat ik rond half 11 uiterlijk wilde vertrekken. Eenmaal bij zijn huis belde ik aan. "Ja ik ben nog even bezig kom er zo aan." Fijn daar ging mijn idee.. Helaas duurde het "even bezig" een kwartier.. Maar goed, later dan gepland gingen we dan op weg naar Duitsland. Het land van de prachtige natuur en mijn persoonlijke favoriet: De Curryworst!

Mijn plan was om in Duitsland een tussenstop te maken. Die wegrestaurants vind ik altijd wel gezellig en ze hebben er vaak Curryworst, hehe! Maar, het duurde even voordat we er 1 vonden. Eindelijk zagen we een P met bestek bord langs de weg dus ik nam de afslag. We reden langs het restaurant en al snel zag ik dat ik hier eerder ben geweest, met mijn ouders. Ik maakte een foto, maar me ma kon het niet herinneren.

Binnen ging ik eerst ff piesen, moest zo nodig, plus je krijgt zo'n €0.50 korting kaartje. Ach ja eens een Hollander, altijd een Hollander. Daarna was het tijd om te eten. In het gebouw zat een MC, klein kioskje en een buffetrestaurantje. We kozen voor het buffet en jawel, ze hadden CURRYWORST! Gelijk een foto gemaakt en doorgestuurd naar Mo en Mama met als onderschrift: de eerste van de vakantie. Haha!

Na het eten gingen we weer opweg, nog anderhalf uur en dan zouden we arriveren. Onderweg zagen we weer mooie gebieden, typerend voor Duitsland. Het enige jammere vond ik, dat ik er zelf niet veel van kon genieten, aangezien ik reed. Als ik met me ouders ga kijk ik altijd uit het raam en geef ik een "ja" antwoordt op me altijd opmerkende moeder: leg je telefoon weg en geniet van het uitzicht. Heerlijk. Dat was nu ff anders, aangezien Jorrit geen rijbewijs heeft en niet zomaar het stuur over kan nemen.

Maar goed, je vraagt je nu vast af waar mijn titel: vele bochten en grote hoogtes, op slaat. Nou die leuke situatie werd mij later pas bekend.. De Eifel is een prachtig gebied en uiteraard is Duitland hobbelig, veel bergen en kloven. Nou, de Eifel (ligt ook in Duitsland) doet daar een schepje bovenop. De wegen zijn hier enorm steil en het wegdek is slecht (de Duitsers nemen het blijkbaar niet zo nauw met net onderhouden wegen). Mijn arme auto met 1.1 motor moest alle zeilen bijzetten om omhoog te klimmen.

Uiteraard gaf ik plankgas en schakelde ik zo weinig mogelijk, maar je zag de snelheidsmeter omlaag gaan in plaats van omhoog. Met dichtgeknepen billen gingen we dus die heuvels te lijf. Man man, als ik dit geweten had... Tijdens her rijden kwam ook weer de herinnering van mijn robuuste Opeltje weer omhoog. Die had dit met z'n 1.16 motor zonder problemen gedaan.

Toen ik op me Google Maps nog maar 3 min zag staan juichte ik. Eindelijk we zijn er bijna. Ik moest afslaan om zo het park "op te rijdem". Maar tot mijn verbazing en verdriet zag ik dat ik NOG HOOGER moest klimmen met mijn auto.. Wat bleek, het park ligt letterlijk op een berg. Heb ik dat.

Ik terug geschakeld, plankgas gegeven en weer met dichtgeknepen billen naar boven getuft. Ook dit ging weer wat moeilijker, die bagage maakte het mijn auto niet makkelijk.

Eindelijk kwamen we boven en reden door naar de receptie. Binnen wilde ze natuurlijk mijn boeking zien. Dus ik mijn tel gepakt en mijn mail geopend. Ja haha geen internet.... Dan zit je op een berg, hoog (niet droog) en dan heb je 0 internet. Gelukkig kon ze via mijn paspoort de boeking zoeken en kregen we de sleutels. Huisje 141, dat wist ik al toen ik de boeking door kreeg.

Het huisje heeft wat weg van een studiowoning. Klein, maar voor een midweekje is het zat en we zitten maar met z'n tweetjes. We pakten onze spulletjes uit en gingen daarna naar de market dome. Het leek mij handig om buiten de deur te eten. Ik was sowieso te kapot om nu nog te gaan koken.

We namen plaats bij een cafetje. Helaas hadden ze geen curryworst maar wel WIENERSCHNITZEL. Een andere specialiteit van Duitsland. We proostten op onze vakantie en hebben heerlijk gegeten.

Voor morgen staat er een wolvenpark op het programma. Iets waar Jorrit erg naar uit kijkt, aangezien hij heel erg weg is van wolven.